A whole lot of nothing - Part 2 - Deep Go Pro Diving

Het vorige avontuur eindigde in Alice Springs. In dit plaatsje heb ik mij een dag weten te vermaken voordat het volgende avontuur van start ging. Heel veel langer zou ik ook niet adviseren om te blijven hangen. Er is niet heel veel te doen en daarnaast is het ook niet de meest veilige plek op aarde. Alice Springs telt zo'n 25.000 inwoners waarvan een groot deel de originele native bewoners zijn, oftewel de aboriginals. Alice is, na Darwin, de grootste stad van the Northern Territory. Een bezoekje aan Anzac Hill en de Botanical Gardens mag je zeker niet overslaan. Maar heel veel meer is er niet te zien of te doen.

Na twee nachten INTENS te hebben genoten van een bed en badkamer, was het tijd om in de volgende bus te springen. Ditmaal onder leiding van tourguide Josh: wát een topper is dat! Wij waren de tweede groep die Josh onder zijn vleugels nam op deze tour, en hij heeft er absoluut het beste van gemaakt. Na als eerste in de bijrijdersstoel (ditmaal kwam iedereen een keer aan de beurt) kennis te hebben gemaakt met Josh, had ik direct diepe respect voor deze kerel. Ook was het grootste deel van onze Stanley's Angels familie weer van de partij. Ditmaal aangevuld met Marec, Timon, Jass, Isabell, Daniel, Abbey en in gedachten The Russian Princess. Toch vond ik het fijn om met grotendeels dezelfde mensen het avontuur voort te zetten. Introverte extravert die ik d'r ben ;-)!

De tour, Cicada Dreaming van WayOutback, zou ons in drie dagen tijd van Alice Springs naar Darwin brengen. Josh sprak ons op de eerste dag direct moed in door aan te geven dat we het 'zwaarste' gedeelte van onze tocht erop hadden zitten. Cicada Dreaming zou meer rijden, maar ook meer relaxen zijn. 

Dag 1:
We brengen de dag grotendeels in de bus door. Toch voelt het als minder rijden dan de andere dagen, mede omdat Josh om de max. 2 uur stopt bij een Roadhouse of Pub. Onze eerste lunch break is direct een goede: Josh tovert alles uit de kast om ons broodjes hamburger voor te schotelen. Dit valt goed in de smaak :-)! Na de lunch vervolgen we onze tocht via The Devils Marbles (die ik niet zo boeiend vond) richting Banka Banka Cattle Station. Eerst rijden we nog door het beruchte plaatsje Tennant Creek. Hier hebben we de mogelijkheid om wat bier en wijn in te slaan voor de komende avonden. De instructie is kort en duidelijk: bus uit, winkel in, winkel uit, bus in. Daartussen doe je simpelweg niks. Het voelt allemaal een beetje creepy, maar het is een relatief onveilige plek in de outback. 
Aangekomen bij Banka Banka maken we ons klaar voor een barbecue, zingen we liedjes rond een kampvuur en brengen we de nacht door in onze swags. De weersomstandigheden vanaf Alice Springs richting het noorden zijn alleen maar beter en het slapen in de swag was ditmaal dan ook geen straf! Het was lekker warm en ik heb dan ook echt fantastisch geslapen. 

Dag 2:
Rise and shine! Tijdens deze tour mogen we uitslapen. De wekker gaat pas om 05:00 uur, heerlijk! Na een stevig ontbijt, te hebben opgeruimd en ingeladen, is het tijd voor onze verdere tocht richting het Noorden. We maken stops bij heel veel verschillende Pubs. De een nog gekker dan de ander. Het is hier namelijk redelijk normaal om een krokodil als huisdier te houden. Ik neem genoegen met een hond. 
We vervolgen onze weg richting de Mataranka Thermal Pools. Maar voor we ons onderdompelen in dit bijzonder stukje natuur, maken we kennis met de meest beroemde pub along the way: The Daly Water Pub. Wereldberoemd omdat iedere bezoeker een stukje van zichzelf (veelal bh's) achterlaat in deze pub. Zo heeft Ewoud tijdens zijn reis in 2014 de Nederlandse vlag achter gelaten. Deze hangt daar nog steeds en het was dan ook oprecht bijzonder om deze in levende lijve te zien. Zelf wilde ik een foto van Ewoud en mij achterlaten, dit leek mij toepasselijk. Helaas kon ik de foto nergens meer vinden :-( en mijn bh heb ik toch echt de rest van mijn reis nog nodig. Uiteindelijk zijn we met de hele tourgroep vereeuwigd aan de muur. Met een Coronaatje in de hand (ergens op de wereld was het van 17:00 uur) besloten we de lunch klaar te maken en nog even rondom de pub te blijven hangen. 
Na de lunch was het tijd om richting de Mataranka Thermal Pools te gaan. Deze pools bevinden zich in Elsey (er mist een letter) National Park. Deze thermal pools zijn een van de vele paradijselijke plekjes op aarde. Dankzij het warme helder blauwe water en de prachtige natuur, heb je echt het gevoel in een reisgids te zijn beland. Als je de vele toeristen even wegdenkt tenminste. Ik had mij hier de hele middag wel kunnen vermaken maar helaas was het na een uur alweer tijd om door te gaan, dat is het nadeel van een tour. Dus hup de bus in!
Na weer uren rijden arriveerden we op ons kampterrein vlakbij Katherine Gorge. Op dit terrein stonden allemaal kleine twee persoons hutjes mét bed. Nuchter als Josh is, gaf hij direct aan dat we daar gebruik van mochten maken. Dit lieten we ons geen tweede keer vertellen! Na het klaarmaken van de avondmaal (deconstructed pasta carbonara), de hele berg afwas te hebben gedaan en nog gezellig rond het kampvuur te hebben gezeten, was het tijd om te gaan slapen. Dit was alweer de allerlaatste nacht van dit mega avontuur. 

Dag 3:
'Uitslapen', ontbijten, opruimen en inladen. Inmiddels is het een routine geworden. Vandaag staat in het teken van een hike in Katherine en daarna zwemmen in een heel groot natuurgebied waarvan ik de naam niet meer weet én onze aankomst in Darwin. 
Katherine Gorge is gelukkig dichtbij dus we kunnen vroeg in de ochtend beginnen aan de hike. Josh leidt ons over de klim naar het uitkijkpunt waar we een adembenemend uitzicht hebben op de Gorge. Terug naar beneden krijgen we het verzoek om aldaar niet te dicht bij het water te komen. Want krokodillen. Na de hike zijn we oververhit en kijken we uit naar onze volgende stop!
Aangekomen bij 'het natuurgebied waar ik de naam niet meer van weet' hebben we de keuze uit drie verschillende zwemlocaties. De lower pool: helemaal onderaan de waterval, de middle pool: het midden van de waterval of de upper pool het bovenste meer van de waterval. Uiteraard kiezen we voor laatstgenoemde. Dus even in de benen voor een korte maar warme (35 graden) hike met als beloning een heerlijk koud meer om in te zwemmen. Uiteraard had ik ook hier mijn go pro bij me om toffe beelden in en onder water te kunnen maken. We zwommen om en door de rotspartijen, onder de waterval en een aantal waaghalzen durfden zelfs een duik door de grot aan. Die sloeg ik effe over als je het niet erg vindt. Met mijn go pro aan de pols (speciaal bandje die hiervoor geschikt is) zwom ik lekker door het meer heen. Na verloop van tijd moesten we gaan. Ik zwom terug naar de plek waar onze spullen lagen en voelde het bandje rondom mijn pols los knappen... Holy shit...... Mijn Go Pro voelde ik langs mijn lichaam glijden zo het diepe, donkere, ik herhaal: diepe water in. O MIJN GOD. Ik werd even helemaal gek en riep een aantal mensen uit de groep. Het diepste punt van het meer was zo diep dat duiken daar geen zin had, maar het leek er even op dat ik de Go Pro verloren was op een ietwat ondieper stuk (2 tot 3 meter). De groep was vastbesloten om mijn Go Pro te vinden. De mannen vormde een rij en doken zo meter voor meter het meer af. Van alles werd tevoorschijn gehaald om onderwater beter zicht te hebben. Na zo'n 20 minuten zoeken moesten we het helaas opgeven. Ik zag 500 euro als sneeuw voor de zon verdwijnen. Rasmus, groepsgenoot uit Denemarken, besloot nog een poging te wagen. Hij dook onder water en bleef voor mijn gevoel super lang weg. Na verloop van tijd kwam hij boven met in zijn handen mijn Go Pro! Tenminste, het was een Go Pro, later hebben we gecheckt of het ook echt de mijne was, je weet maar nooit natuurlijk ;-). Iedereen was door het dolle heen. Het was een mini avontuur om nooit te vergeten en Rasmus was de held van de dag! 
Na dit spannende avontuur was ik helemaal op. We vervolgden onze tocht naar Darwin met onderweg nog wat stops. Aangekomen in Darwin werden we voor ons hostel gedropt. We checkten in en hadden tijd voor onszelf. Ik was blij om een bed te zien waar ik de komende vijf nachten in mocht slapen en de airco was ook een welkome verrassing. 's Avonds ging de hele groep nog met elkaar uit eten, maar ik was te moe om een hap door m'n keel te krijgen en besloot lekker naar bed te gaan. 

Het was een te gek avontuur. The Red Centre van Australië is een unieke plek op de wereld en ik geloof niet dat ik ooit nog iets ga zien wat vergelijkbaar is. Het is ruig, droog, rood en er is vooral helemaal niks te zien.

Tot het volgende avontuur!

Liefs, kels

P.S. ook hier volgen de foto's later!