Jurassic Park in real life

De Outback: voor mij het toch wel meest kenmerkende van Australië. Zeg je Australië dan zeg je Down Under. Zeg je Down Under dan zeg je The Outback. Ook wel omschreven als de rimboe of afgelegen gebied. Wat mij betreft is het vooral heel veel niets en het is één van de mooiste dingen die ik ooit heb gezien.

De Outback van Australië zorgt ervoor dat het overgrote deel van de bevolking aan de kustgebieden woont en het binnenland vrijwel uitgestorven is. Onbegaanbare gebieden, veel droogte en soms juist heel veel water. Een lastige plek om een bestaan op te bouwen. Het meest bizarre vind ik nog wel dat wanneer je door de Outback trekt je veelal vlaktes ziet en uit het niets kan er een gebergte of rots (Uluru) opdoemen aan de horizon. Dat zijn de momenten waarop ik mezelf realiseer hoe machtig de natuur eigenlijk is. 

Omdat de Outback voor mij het meeste kenmerkende van Australië is, wilde ik daar dan ook veel tijd doorbrengen. Naast mijn eerder beschreven avonturen op de Stuart Highway, besloot ik op zoek te gaan naar een Au Pair functie in de Outback. Al snel kwam ik via Facebook de familie Cox tegen die hard op zoek waren naar een Au Pair in Kununurra, een plaatsje in het meest Oostelijke puntje van The Kimberley. Via FaceTime was er een goede klik en ik besloot het erop te wagen. Op goed geluk boekte ik een vlucht naar Kununurra: een dorpje midden in het paradijs. 

De Kimberley is een groot natuurgebied in het meest Noordelijke puntje van Western Australia. Dit laatste stuk ongerepte, woeste en ruige natuur wordt niet tot nauwelijks bewoond. Hier en daar tref je een Cattle Station maar verder is het onaangetast. Het blijft dan ook ongelofelijk om te bedenken dat op sommige stukken grond nog nooit een mens voet heeft gezet. Als je door het gebied heentrekt kom je rode kloven en diepe rivieren tegen. Jurassic Park in real life. 
De Kimberley heeft ook te maken met extreme tegengestelde klimaten. Dit gebied kent namelijk geen seizoenen maar 'The Wet' en 'The Dry'. The Wet is, zoals de naam al doet vermoeden, het regenseizoen. Deze periode is ongeveer van november tot april. In deze periode kunnen er flinke stortbuien en bijbehorende stormen plaatsvinden. De locals vinden deze periode fantastisch: watervallen komen weer tot leven, rivieren vullen zich en de natuur krijgt weer een boost. Na deze periode volgt The Dry. Een droogte met werkelijk waar geen spatje regen en een hoop bosbranden. Echter, deze bosbranden worden soms gepland uitgevoerd door de Aborginals. Men zegt dat het bijdraagt aan de vruchtbaarheid van de grond en daarom worden stukken natuur soms gecontroleerd afgebrand. Hier zijn de meningen over verdeeld...

Kununurra is in 1961 ontstaan dankzij de Ord River en  later ook Lake Argyle. Door het plaatsen van dammen op grote en belangrijke waterwegen, zoals de 650 kilometer lange Ord River, is het de bevolking gelukt om irrigatiesystemen aan te leggen en de toe- en afvoer van water te controleren. Hierdoor ontstond de mogelijkheid om een stukje niemandsland te bewonen. Kununurra is een lokaal Aboriginal woord voor "samenkomst van grote waters".  
Kununurra is het enige echte dorp tussen Broome (Westkust) en Darwin. Vanaf Kununurra naar het dichtstbijzijnde dorp Katherine, is 500 kilometer. Oftewel: van Den Haag naar Parijs. Inmiddels wonen er zo'n 6000 mensen in Kununurra waarvan de helft aboriginal is. Het is een dorp met een wisselende community. Veel inwoners zijn niet geboren en getogen in Kununurra maar hier gevestigd omdat zij in de omgeving werken op bijvoorbeeld Cattle Stations of de Argyle diamantmijnen. Doordeweeks is het dorp dan ook uitgestorven en in het weekend komt het tot leven omdat iedereen terugkeert en ook alle toeristen Kununurra als tussenstop weten te vinden. 

Een nadeel van deze wisselende community is dat er niet echt voor het dorp 'gezorgd' wordt. Een simpel voorbeeld is dat men te beroerd is om hun tuin water te geven in het droogseizoen, ze vertrekken binnen een aantal jaar toch weer. Ook is het voor mij niet veilig om 's avonds als het donker is alleen over straat te gaan. En aangezien Western Australia een hele andere tijdszone heeft dan de rest van Australië, werd het hier in mijn eerste maand rond 16:30 uur al donker! Dat was soms wel even afzien moet ik zeggen. 

Inmiddels woon ik alweer bijna 3,5 maand in Kununurra! Het voelt als my home away from home. Om heel eerlijk te zijn ben ik nog lang niet uitgekeken maar donderdag 5 september komt er alweer een einde aan dit avontuur. En dat terwijl er in deze omgeving nog zoveel meer te zien is. In de volgende blog neem ik jullie met alle liefde mee naar al mijn favoriete plekken in en om Kununurra!